Negatieve gedachtes voeden en bevestigen bij een laag zelfbeeld continue het wereldbeeld. Slachtofferschap, machteloosheid en desinteresse nemen de overhand. Dit is een toxische vorm van zelfonderzoek.
Jarenlang heb ik op deze manier mijn lage zelfbeeld gevoed. Een periode van leven, overleven, opgeven en mentale afwezigheid. Focus gericht op de dag doorkomen en doen wat ‘hoogstnoodzakelijk moet’: koken, kinderen, huishoudelijke taken, werken… Ontelbare momenten dat mijn kinderen hun verhalen deelden en ik maar een fractie kon oppikken: ‘je hebt niets gehoord hé mam?’.
Ik wilde er wel zijn, maar ik kon het niet.
Dit lieve lezer is slechts één van de situaties die mij dwongen tot serieuze stappen. Hulp zoeken. De stem in mij was duidelijk. Ik ben niet goed genoeg. Voor heel veel dingen niet. Ik kan niet goed aanwezig zijn in relaties. Vaak onrustig en even vaak ontiegelijk saai.
Voor mij is een krachtige vraag bij zelfonderzoek ‘wat wil dit mij vertellen?’. Want als ik heel veel dingen niet goed kan, zijn er ook dingen waar ik wel goed in ben. De uitdaging is te ontdekken wat de stem wil vertellen of voor wil beschermen.
Ik ontdekte dat ik ontzettend goed ben in veel andere dingen, waaronder het vermogen om naar binnen te kijken en bewust te zijn van emoties en gedachten. Ik heb de kracht van mijn stem gevonden om te navigeren naar dieptes die houvast geven. Zodat emoties geen lijdend voorwerp, maar het kompas zijn om obstakels op de weg naar groei te transformeren.
Zo werd niet goed genoeg zijn, voor mij het startpunt. Wat ik wil, is excelleren in zelfonderzoek. Voor mij staat groei voor de uitdaging aangaan.
Ik ben benieuwd naar jou: Wat heeft jou gedwongen om naar binnen te kijken en te groeien?